من و هندزفری هایم

این عادت سر  کلاس هندزفری به گوش  و اینا از پیش دانشگاهی شروع شد. اولین ام پی 3 پلیر یه اُپیسِر 128 مگا بایتی بود که نهایتش 30 یا 35 تا آهنگ روش جا می شد. با بغل دستیم می نشستیم زنگ های معارف و زمین شناسی و چند تا درس دیگه آهنگ گوش می دادیم و هی شکر نعمت مقنعه می کردیم. یادمه یه بار یه آهنگ آذری گوش می دادیم از رشید بهبوداف و وسط آهنگ ها ها ها ی خواننده شروع شد و منم ملتفت نیستم و یادم رفته صدا رو در این قسمت مثل هر دفعه کم کنم!ه

می شه گفت صرفا شانس آوردیم یا معلم به رومون نیاورد یا نشنید. (من وسط ردیف وسط می نشستم البته کلاس کلا 3 ردیف بود) خلاصه به جز خنده ی بچه ها به خیر گذشت!ه

دانشگاه هم که اگه سر کلاس می رفتم 100% با هندزفری و ام پی 3 کامل شارژ بود. 

الان که اومدم اینجا خلا نبود مقنعه رو تا ماتحت وجودم حس می کنم! سر کلاس... سر کار!!!

پ.ن.: دانشگاه تهران که بودم سر چند تا امتحان هندزفری به گوش رفتم!:دی