لیا

سعی می کنم وقتی با همیم تا اونجایی که ممکنه اسمشو صدا بزنم

دومین روز دوستیمون تو خوابگاه نشستیم 2 تایی کاست ها ی متالیکا رو تو ضبطم گوش دادیم.

یادمه همه لباساش مشکی و سرمه ای بود 

ولی

حاضر نیست پا رو چمن بزاره 

و از گربه ها هم می ترسه

دلم برا شبایی که رو زمین چمن مصنوعی خوابگاه همه دور هم جمع می شدیم و گیتار می زد و آواز می خوند تنگ شده...ه

هر شبم اشک نصف بیشتر جمع رو در می آورد!

آخه هفته آخر خوابگاه بود که همه با هم بودیم!

پ.ن. : امشب همش دارم خاطره های ایران رو مرور می کنم!ه