یه چیزی تو دلت داره هی قلنبه و قلنبه تر میشه
احساس انفجار بهت دست می ده
ولی منفجر نمی شی
و این بغض، درد و یا هر چی که میخواین اسمشو بزارین می شه یه بغض مزمن ... یه درد مزمن ...
نه توانایی بیانش رو دارین نه توانایی نوشتنش رو
یکی یه روزی یه جایی تو وبلاگش تو یه پستی میاد می نویسه.
هروقت همچین پست هایی می خونین تو گودر شیرش کنین شاید یکی دیگه هم این درد رو داشته باشه
درد های مشترک خیلی زیادند و هیچ کدام جدا جدا درمان نمی شوند.
No comments:
Post a Comment