یه دسته ی جدیدی تو آدمای اطرافم کشف کردم...
این آدما حرف هاشون و نتیجه گیری هاشون منطقی هست و نیست. یعنی رفتارشون با توجه به زمان و مکان منطقی به نظر می یاد و از نظر یه قشر عظیمی از مردم هم منطقی به نظر می یان... از نظر من حد وسط منطق و خودخواهی هستن.
اینا آدمایی هستن که براشون فقط خودشون و 3 4 نفر اطرافشون مهم هست... اگه چیزی برای چند نفر دیگه مفید باشه و شادشون کنه ولی برای این و 2 3 نفر دیگه فرقی نکنه و اینا... می گن برا من فرقی نمی کنه...نباشه هم نبوده. ای
نا برای خودشون و جمع کوچیک اطرافشون از جون مایه می زارن و برای جمع خودشون حرف ندارن...
یه جورایی به نظرم نزدیکترین تشبیه بهش خانواده های مافیایی هستن... خونوادشون عزیزن ولی بقیه هیچی....
البته به نظرم تو همه آدمها یه ترجیح جمع خودمونی هست ولی این خصوصیت و این دسته آدما که گفتم بین نمره 1-10... 10 هستن... یه حالت شدیدی از این قضیه....
پ.ن.: یه هم آزمایشگاهی دارم این شکلیه... رسما قابلیت جذب و تخریب انرژی و شادی یک روزم رو در عرض یه دقیقه داره....
پ.ن: این آدما و این که هی بیشتر و بیشتر می شن...خیلی اذیتم می کنه...
No comments:
Post a Comment