یکی یکی...نه..هزار هزار

آدمهایی که می شناسم یکی یکی می پریدند

بعد دو تا دو تا

یه دفعه ای شد ده تا ده تا

رویاهاشون اول ۱۰۰ تا ۱۰۰ تا یتیم می شدند

بعد ۱۰۰۰ تا ۱۰۰۰ تا

بعد ده هزار تا ده هزار تا

و حالا میلیونی....ه

دلم پر درده...ه

پ.ن:کاش به جزء وصیت نامه مالی و اینا٫ یه وصیت نامه هم برای رویا های آدما بود...ه